Het als monument beschermde waterzuiveringsstation van Knokke heeft nood aan een restauratie en consolidatie van de verschillende bouwkundige constructies met bijhorende technische installaties.
Bressers Architecten wordt geleid door Philippe Depotter en Peter De Smet. De zaakvoerders richten vooral hun aandacht op het sturen van hun medewerkers en het opvolgen van de verschillende fases van de projecten.
Anthony Van Cayseele
Ariane Danneels
Aysegul Agaclitepe
Christel De Troch
Dominique Abbeloos
Dorine van der Bank
Flore Deceuninck
Frédéric Rosier - partner
Helena Vanderstraeten
Herwig Beyaert
Ignace Roelens
Ivana Brzović
Joke Deckers
Jorne Devolder
Karen Vannieuwenhuyze
Killian De Vleeschauwer
Korneel Van de Maele
Lamia El Bouazzaoui
Laure Cornillie
Lieselot Lust
Linde Vanneylen
Maaike Blancke
Maarten Van Landeghem - partner
Manfred Maertens
Marie Van Kerckhove
Marie De la Marche
Marie Deloddere
Micheline Delaere
Michiel Vanmarcke
Natalie Honraet
Peter De Smet - partner
Philine Van Rennes
Philippe Depotter - partner
Sara De Meyer
Sien Van Nieuwenhuyse
Stephanie Demeulemeester
Sander Decoussemaecker
Thibault Florin
Wouter Valkenborgh
Yasaman Hedayat
Bressers Architecten bv
[email protected]
Kasteellaan 479
9000 Gent
T (32-9) 225 94 54
F (32-9) 223 27 99
Volg ons via Instagram, LinkedIn en Facebook!
B.T.W. BE 0449.038.140
Het als monument beschermde waterzuiveringsstation van Knokke heeft nood aan een restauratie en consolidatie van de verschillende bouwkundige constructies met bijhorende technische installaties.
Het Knokse waterzuiveringsstation uit 1929 werd op 20 september 2010 vastgesteld als bouwkundig erfgoed. Op 29 april 2004 volgde bij ministerieel besluit, omwille van het algemeen belang, de bescherming als monument
Betreft het oudste nog bewaarde voorbeeld van een waterzuiveringsstation voor afvalwater in ons land en ongetwijfeld één van de oudste voorbeelden op Europees niveau, in 1928-31 gebouwd in het kader van de modernisering van de infrastructuur van een residentiële wijk.
Dit vroege voorbeeld illustreert een nieuwe benadering van infrastructurele problemen naar aanleiding van stedenbouwkundige ontwikkelingen in semi-landelijk gebied.
Het station geeft eveneens een goed beeld van de stand van zaken op het vlak van de internationale milieutechnologie vóór 1930. Origineel is hier ook de vroege toepassing van een extra trap (vier bacteriebedden met lavastenen) in het waterzuiveringsprocédé. Tevens gaat het om een voorbeeld dat ondanks de verwijdering van onderdelen nog méér dan voldoende inzicht biedt in het origineel en uitgevoerde werkingsschema.