Meyvaertsite Gent

In 1862 verhuisde Charles-Louis Carels zijn constructiewerkplaats naar Dok Noord. Zo’n 24 jaar eerder had hij aan de Tichelrei een bedrijf opgericht dat al vroeg kleine stoommachines en poldergemalen ontwikkelde en produceerde. Door de groeiende industriële ontwikkeling was er een grote vraag naar stoommachines, locomotieven en hydraulische machines. De verhuis naar een site die via het spoor en het kanaal goed ontsloten was, was dan ook een voor de hand liggende keuze.

Na het overlijden van hun vader namen de broers Alfons en Gustaafs Carels de leiding van het bedrijf over. Ze bouwden de allereerste compound-stoommachine van België en verwierven in 1894 als eerste ter wereld een licentie voor de bouw van dieselmotoren, slechts enkele weken nadat de uitvinder Rudolf Diesel een patent had genomen op zijn motor. In 1905 leverden ze een dieselmotor van 500 pk af, toen één van de krachtigste dieselmotoren ter wereld. De zaken gingen goed en het bedrijf moest permanent uitbreiden om de orders te kunnen blijven opvolgen. Hiervoor werden omliggende huizen en gebouwen opgekocht, afgebroken en vervangen door nieuwe ateliers. Eerder had de gasfabriek reeds hetzelfde lot ondergaan. Zo werd tijdens de recente verbouwingswerken op de voormalige fabriekssite, onder wat voorheen de kleine gieterij was, de grondvesten van de vroegere gastanks ontdekt.

Na de Eerste Wereldoorlog verenigden de werkhuizen Carels en de Société d’Electricité et de Méchanique (S.E.M.) zich. Vanaf dat moment kwam er een afdeling elektrische installaties en werden er o.a. elektrische motoren en later tramonderstellen geproduceerd. In 1961 fuseerden S.E.M. en de Ateliers de Construction Electriques de Charleroi (ACEC). De productie richtte zich steeds meer op transformatoren. Aan de kant van de Sint-Salvatorstraat werd in 1875 vlasspinnerij Van Crombrugghe opgericht. Andere textielbedrijven vestigen zich ook in de buurt. (bron: etwie.be)

Jaren ‘70

In 1970 werd een bouwaanvraag ingediend door Frits Meyvaert voor het heroprichten van een door brand geteisterd atelier, mits wijziging van de bestaande voorgevel. Op de foto’s bij de bouwaanvraag van de firma ACEC uit 1973 is duidelijk te zien dat het hoge zadeldak van het straatvolume van Meyvaert, vervangen werd door een plat dak. Nog in 1973 verkreeg ACEC NV een vergunning voor het slopen van een gedeelte van de fabrieksgebouwen binnen het complex en werden  2 industriegebouwen opgericht: een hal voor de montage van elektrische apparaten en een hal voor balanceren van onderdelen voor machines en aanbrengen van buitenwandbekleding aan bestaand gebouw.

Een gebouw was het testhuis van de grote gasturbines die ACEC in de jaren 75-80 gebouwd heeft toen zij deel was van Westinghouse. De montage van de turbine gebeurde in de “grote hall”, het gebouw dat aangekocht werd door ABB, en nu aan de Stad Gent toebehoort, voor haar dienst Facility. Wanneer de turbine klaar was werd zij op een luchtkussen geplaatst, een soort Hovercraft, en via een vlakke en luchtdichte vloer overgebracht van de montage hall naar dit testhuis.

Er waren dus geen (rail)sporen tussen de productiehal en het testhuis. … een betonvlak zonder sporen, … dit zal wel de enige weg zijn in Gent die ooit werd aangelegd, luchtdichte vloer, om een Hovercraft te laten rijden … (Bron: Stadsarchief en Monumentenzorg Gent)