De ‘Kaplote’ was oorspronkelijk een vakwerkhoeve. Binnenin zijn nog talrijke restanten te vinden van een traditionele houten vakwerkconstructie, plaatselijk opgevuld met vits- en leemwerk, een bouwtechniek die in Vlaanderen zijn hoogtepunt bereikte tussen de 14de en de 16de eeuw. Ten gevolge van talloze verbouwingscampagnes, transformeerde de hoeve langzaam tot de versteende woonst die er nu staat. De gaaf bewaarde restanten van de oude vakwerktechniek, maken van dit gebouw echter een unicum in het West- Vlaamse erfgoedlandschap.
Naast haar historische structuur, heeft het gebouw tevens een grote sociaal-culturele waarde. Het geheel vormt een interessant amalgaam van verschillende bouwstijlen en -technieken, ten gevolge van het eeuwenlang verbouwen en opdelen. Zowel de evolutie van het gebouw, de evolutie van de gemeente als de ontwikkeling van bouwwijzen en -technieken zijn hierin af te lezen.