Groot Vleeshuis Gent

Het Groot Vleeshuis werd ontworpen door Gillis de Sutter en in verschillende fasen opgetrokken tussen 1406 en 1419. Tot 1884 werd het als vleeshal gebruikt. Nadien werd het ingezet voor andere doeleinden (ondermeer voor het Ministerie voor Spoorwegen, Post en Telegraaf). Het gebouw werd meermaals verbouwd. Het huidige voorkomen is een gevolg van de restauratie uit 1912, onder leiding van Ernst Van Hamme.

Ter voorbereiding van de dakwerken aan het Groot Vleeshuis voeren we momenteel enkele onderzoeken uit. Die zullen een gedetailleerd overzicht geven van de gebouwstructuur. Daarnaast bieden de onderzoeken ook meer inzicht in de geschiedenis van het Vleeshuis.

Focus op houten dakstructuur

De onderzoeken die momenteel aan de gang zijn, zullen helpen om een beter inzicht te krijgen in de bouwfysische toestand en de historiek van zowel de houten dakstructuur, als de opbouw en afwerking van de buitenmuren. Het onderzoek zal zorgen voor een gedetailleerd overzicht van de huidige toestand van het gebouw, toont aan waar restauratie noodzakelijk is en welke omvang de toekomstige werken zullen hebben. De conclusies van het onderzoek vormen de basis van een groot restauratiedossier dat aansluitend wordt opgemaakt.

De nadruk van het onderzoek ligt vooral op de houten dakstructuur. Aan de hand van 1.200 meetpunten wordt er gezocht naar de zwakke plekken die veroorzaakt kunnen zijn door bijvoorbeeld houtworm of schimmel. Deze gegevens geven inzicht in de bewaringstoestand van het hout, de noodzaak en omvang van een herstelling en de technieken die daarvoor best gebruikt worden.

Daarnaast willen we ook meer te weten komen over de geschiedenis van het Groot Vleeshuis. Verschillende bronnen spreken over een oude kapel in het Vleeshuis, maar daarover is voorlopig nog weinig historische informatie. Via een beperkt jaarringenonderzoek wordt het hout van de dakstructuur ook historisch onder de loep genomen. Dat moet meer inzicht geven in de ouderdom van de constructie, en de geschiedenis van het gebouw. Een statigrafisch kleuronderzoek biedt dan weer de mogelijkheid om historische afwerkingslagen in het gebouw te ontdekken, die ook meer kunnen vertellen over de geschiedenis van het gebouw.

De onderzoeken werpen ook een blik op de opbouw en de samenhang van de muren, om eventuele latere structurele problemen voor te zijn. Om deze mogelijke gevaren tijdig te ontdekken, wordt een analyse uitgevoerd van de gebruikte mortsels en het vocht- en zoutgehalte in de muren.